ಮತ್ತೆ ನೆನಪಾದ ಮಾಯಾವಿ!

internet image

ಅಂದು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಸಂಭ್ರಮ!
ಮಾವ ಮನೆಗೆ ಭಾರೀ ಗಾತ್ರದ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯೊಂದನ್ನು ಏದುಸಿರುಬಿಡುತ್ತಾ ಹೊತ್ತು ತಂದಿದ್ದ.
ಅದೇನು? ನಮಗಾಗ ಬಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಪ್ರಶ್ನೆ. ನಮ್ಮ ಪಿಕಲಾಟದ ನಡುವೆಯೂ ಅದನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ರಟ್ಟಿನ ಬಾಕ್ಸ್ ನಿಂದ ಹೊರತೆಗೆದ ಆತ, ಎತ್ತರದ ಕಪಾಟಿನ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಅದರ ಹಿಂಬದಿಯಿಂದ ದಾರವೊಂದನ್ನು ಮನೆಯ ಮಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿ ಒಳಬಂದು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಗುಂಡಿಯೊಂದನ್ನು ಅದುಮಿದ್ದ. ಮೊದಲಿಗೆ ಗರಗರ..ಗುರುಗುರು..ಅನ್ನುತ್ತಲೇ ಶುರವಾದ ಸ್ವರ ಮತ್ತೆ ಮೆಲ್ಲನೆ ಲಯ ಕಂಡುಕೊಂಡು ಚಿತ್ರಗೀತೆ ಹಾಡಲಾರಂಭಿಸಿತು. ಕೂತೂಹಲ ತಾಳಲಾರದೆ  ಕೇಳಿದಾಗ ಮಾವ ಅದನ್ನು ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟದ್ದು ಅದು ರೋಡಿಯೋ ಎಂದು!
ನನ್ನ ಸ್ಮೃತಿ ಪಟಲದಲ್ಲಿ ರೇಡಿಯೋ ಎಂಬ ವಸ್ತು ದಾಖಲುಗೊಂಡಿದ್ದು ಹಾಗೆ!
ಇದು ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ನಮ್ಮೂರು ಇಂದಿನಂತೆ ಆಧುನಿಕತೆಗೆ ತೆರೆದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗೆಲ್ಲಾ ಮನರಂಜನೆಗೆ ರೇಡಿಯೋವೇ ಸಂಗಾತಿ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ಇತ್ತಾದರೂ ಅದನ್ನೂ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ನೋಡುವುದೂ ನಮಗೆಲ್ಲ ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗೇನಿದ್ದರೂ ಗಜಗಾತ್ರದ ರೇಡಿಯೋಗಷ್ಟೇ ಅಗ್ರಪೂಜೆ!
ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಆಗ ಇಂದಿನಂತೆ ಆ ಎಫ್‌ಎಮ್ಮು, ಈ ಎಫ್‌ಎಮ್ಮು ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಇದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದ್ದುದು ಒಂದೇ... ಅದು ಆಕಾಶವಾಣಿ. ವಿಚಿತ್ರ ಸದ್ದಿನ ನಡುವೆ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದ್ದ ವಾರ್ತೆ, ಚಿತ್ರಗೀತೆ, ಕೃಷಿರಂಗ... ಇಡೀ ಊರಿಗೆ ಅದ್ಭುತ ಮನರಂಜನೆ ನೀಡುವ ಸಂಗತಿಗಳಾಗಿದ್ದವು.
ಸುದ್ದಿಗಳ ಗಂಧಗಾಳಿಯೂ ಸುಳಿಯದ ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಆಗೆಲ್ಲಾ ರೋಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಬರುವ ವಾರ್ತೆಗಳೇ ಸಂಜೀವಿನಿ! ಅದರಲ್ಲಿ ಕೇಳುವ ಸುದ್ದಿಗಳೇ ನಂತರದ ಹೊತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಗದ್ದೆ, ತೋಟ, ಹೊಟೇಲು, ಆಮ್ಲೇಟ್ ಅಂಗಡಿಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಚರ್ಚೆಯ ವಸ್ತುಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಸಂಜೆ ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದ್ದ ಚಿತ್ರಗೀತೆಗಳು, ಬುಧವಾರದ ಯಕ್ಷಗಾನ, ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಅಡಿಕೆ ಧಾರಣೆ, ಯುವಕರಿಗೆ ಯುವವಾಣಿ, ಸಂಸ್ಕೃತವಾರ್ತೆ, ಕೆಂಚನ ಕುರ್‍ಲ್ಲರಿ... ಹೀಗೆ ಸಾಕಾ, ಇನ್ನೇನಾದರೂ ಬೇಕಾ?? ಎಂದು ರೇಡಿಯೋ ನಮ್ಮನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.
ಆಗಾಗ ಕೈಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಈ ರೇಡಿಯೋವನ್ನು ರಿಪೇರಿಗಾಗಿ ಅಟೋ ರಿಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಸಾಗಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು, ರೀಪೇರಿಯವನು ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅದರೊಳಗೇನಿದೆ ಎಂಬ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲ, ಬರೀ ವಯರ್‌ಗಳು ಕೆಲವು ತಟ್ಟೆಗಳು, ಹೇಗೆ ಅಷ್ಟೇಲ್ಲಾ ಧ್ವನಿಹೊರಡಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಅಚ್ಚರಿ... ಆಗ ನಮ್ಮದು.
ಹೀಗೆ ದಿನಗಳು ಉರುಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದವು. ಅದೊಂದು ದಿನ ನಮ್ಮ ರೇಡಿಯೋ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕೈಕೊಟ್ಟಿತು. ಮತ್ತೆ ರಿಪೇರಿಯವನ ಆಗಮನವಾಯಿತು. ಅದನ್ನು ನಾಲ್ಕು ಜನ ಎತ್ತಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅಟೋ ರಿಕ್ಷಾದೊಳಗಿಟ್ಟು ಅದೆಲ್ಲಿಗೋ ಹೊರಟು ಹೋದರು. ರಿಪೇರಿ ಆಯಿತಾ? ಇಲ್ಲವಾ? ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. ರೇಡಿಯೋ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ.
ಇಂದು ರೇಡಿಯೋ ಇದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ಬಂದು ಕೂತಿದೆ. ಚಿತ್ರಗೀತೆ, ವಾರ್ತೆ ಅದರಲ್ಲೂ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಚಿತ್ರ ಸಮೇತ! ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಈ ಮಾಯಾವಿ ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತಗೊಂಡಿದೆ.
ಎಷ್ಟಾದರೂ ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ ಅಲ್ಲವೇ!